dat zou ik eigenlijk willen doen. Maar dat mag ik niet. Van mezelf niet.
Veroordelen voordat je écht alle ins en outs weet, is in mijn ogen simpelweg een zonde.
Veroordelen doen rechters en verder heeft niemand het recht daartoe.
Niet dat ik het nooit gedaan heb, dat heb ik wel. En elke keer werd ik nadien met mijn neus in de feiten geduwd en kwam het inzicht dat het tóch weer anders was dan ik dacht. Dat ik fout geoordeeld had. Gelijk ook fout VERoordeeld had. En dan volgde altijd weer die spijt dat ik dat gedaan had.
De dingen zijn werkelijk nooit zoals ze er op het eerste gezicht uit zien. Er zijn altijd meer aspecten dan jij als buitenstaander kunt overzien. En áls je denkt al die aspecten te kunnen overzien, kun je een poging tot oordeelsvorming doen. Maar dan nog hoef je dat oordeel niet altijd uit te spreken. Niet te VERoordelen. Zeker niet als je iemand daarmee pijn zou kunnen doen en jouw oordeel er in principe sowieso niks toe doet. Als er niets door zal veranderen. En dat is meestal het geval…
Als redelijk rigoreus en gepassioneerd persoon ben ik geneigd tot snel oordelen. Bij mij heeft geen enkele kinderverkrachter en geen enkele terrorist ook maar een greintje voordeel van de twijfel. Geen twijfel, ik veroordeel meteen. Weg ermee. Maar ik heb het niet over misdaad op dat niveau. Ik heb het over m’n naasten en liefsten, over mensen in mijn omgeving, over kennisen die ik waardeer of juist minder waardeer. Mensen die ik denk te kennen. Over het algemeen ben ik ervan overtuigd dat diegenen zelf het beste in staat zijn om te beoordelen wat goed voor ze is. Daar heeft men mij echt niet voor nodig. Ik kan die beoordeling ondersteunen of niet, maar ik hoef er zelf niet over te oordelen.
Dat is niet aan mij.
Oordelen doet iedereen.
VERoordelen doet de rechter.
BEoordelen doe je altijd nog zelf.
LASTig wordt het pas als je voor je beurt blaat en er ondoordacht en zonder aarzelen uitgooit wat je dénkt te vinden.
Dan raakt de boel al snel OVERBELAST.
En dat is nergens voor nodig…
Before you criticize someone,
you should walk a mile in their shoes.
That way when you criticize them,
you are a mile away from them
and you have their shoes.