met andere woorden: hulp aan de basis, a.u.b.!!
Dringend nodig, vrees ik. Mijn basis brokkelt namelijk ietwat. Langzaam maar zeker breken er stukjes en stukken af, juist daar waar ik dacht dat er niks los te wrikken viel. Maar wat is dan nou eigenlijk mijn basis? (die twee potige boomstammen daarbeneden even daargelaten, die brokkelen weliswaar ook, vooral ter hoogte van de knieën, maar dat telt nu even niet mee). Het gaat me om die geestelijke basis. Dat waar ik mentaal op bouw. Mijn psychische fundament.
Ik dacht dat ik het wel goed op een rijtje had.
Ik dacht dat ik wel wist waar ik op kon vertrouwen als het om mijn eigen bovenkamervaardigheden ging.
Ik dacht dat ik wel kon bouwen op mijn intuïtie.
Ik dacht dat ik in kon schatten wie en wat nou werkelijk goed cq. “ietwat minder goed” voor me is.
Verrrrrrrrassing!!! (fout gedacht…).
Steeds vaker merk ik, dat ik mensen fout inschat. Mensen waarvan ik dacht dat ik er toch echt een soort van speciale band mee had. Mensen waarvan ik dacht te houden. Anderen die een simpele reactie op een liefbedoeld berichtje ineens al teveel moeite blijken te vinden. Personen die je lief en aardig vinden zolang ze zelf eenzaam, wanhopig en zoekende zijn maar je laten vallen als een beschimmelde baksteen zogauw ze een nieuwe dosis generische genegenheid hebben weten te veroveren. Ik merk dat mijn fundament te veel gebouwd is op de behoefte aan toewijding van anderen. En die toewijding is nu eenmaal niet, nóóit gegarandeerd. Een onzekerheidsfactor. Mensen veranderen. Mensen zijn altijd anders dan je dacht.
En alles blijft anders…
Ik ben me ervan bewust: het ligt helemaal aan mij…
MEN kan er niks aan doen dat ik irreële verwachtingen heb (sorry: hád!). MEN is niet schuld aan mijn chronische hunkering en mijn te goede vertrouwen (laten we het voor de falderatie even geen naïviteit noemen, vanavond even niet). MEN mág zich afvragen waar ik me eigenlijk zo druk om maak, dat doe ik namelijk zelf ook continu. Wáár maak ik me in vredesnaam druk om?
Ik weet ’t ook niet. Ik weet wel dat ik nóg een tandje harder ga proberen om me erbij neer te leggen. Het is genoeg, het is goed zo. Het gebeuk op m’n hart is klaar. Ik trek een hartpantser aan en vertrouw op een beetje echte hulp aan de basis. Dáár weet ik namelijk een aantal mensen te vinden die mij ook gevonden hebben. Mooie, goede, lieve mensen die ik vrienden (en familie!!) kan en mag noemen, waar ik een lijntje mee heb ook al zijn we niet in dezelfde ruimte of zelfs dik 1000 kilometer uit elkaar. Mensen waar ik op kan bouwen, anytime I need to. Díe mensen koester ik. Die mensen hebben de sleutel om mijn pantser te openen en er gezellig bij in te kruipen. En de rest trap ik vanaf nu successievelijk van mijn fundament af. Bye. Speel nog maar even fijn. Ik hoop met heel mijn hart dat de rubbermatten onder die wip hun werk nog goed doen als je met een rotsmak weer op de aarde terugkomt…
And even if I never forget you, baby
Tonight I’m gonna let your memory, baby
Go…
Always sad, I know.
(Aura Dione – Friends)
Marilyn Monroe had haar basis goed voor elkaar.
“People change so that you can learn to let go,
things go wrong so that you appreciate them when they’re right,
you believe lies so you eventually learn to trust no one but yourself,
and sometimes good things fall apart so better things can fall together.”
ThanX Norma Jean, dit wordt de basis van m’n nieuwe fundament. Leren om los te laten. Die dingen waarderen die wél goed zijn. Vertrouwen op en in jezelf. Puzzelstukken op hun plaats laten vallen. Mantra. Zennnnn. Enzo.
En ook:
“I’m selfish, impatient and a little insecure.
I make mistakes, I am out of control and at times hard to handle.
But if you can’t handle me at my worst,
then you sure as hell don’t deserve me at my best.”
Nou, dát dus. Ik had zo’n wijs mensch als Marilyn best graag ‘ns de hand geschud…
(Shake hands, my dear. And shake (off) the rest too…)
Base Aid is what I needed…
Well babe, guess I found it.
(en als ik nu maar hard genoeg roep dat ik het van me af ga zetten, misschien ga ik het dan zelf ook nog echt eens geloven…)

(with special thanX to @Base_Aid ;-))