Frau Omnisciente

Frau Omnisciente

ik WIL het weten. wat hij nu weer allemaal denkt.
uiterlijk eeuwig rustig, innerlijk toch wat gekrenkt?
ik MOET het weten. dat wat hem opwindt.
weten waarom mijn eeuwig gelijk hem nu niet zint.
ik KAN te weten. ik, de vrouw die altijd alles ziet.
iets steekt er. maar zeker weten doe ik ’t nog  niet.
ik WEET het niet. en het maakt me pisnijdig.
ik voel ’t toch? is mijn intuïtie dan zo tegenstrijdig?
ik HAD het kunnen weten. als ik begreep wat ik hoorde.
en zijn redenen niet keer op keer de grond in boorde.
ach, Joost mag het weten. ja, DIE weet ’t nou.
want ik ben al sinds járen zijn alleswetende vrouw…
(c) Lou

0 gedachten over “Frau Omnisciente

  1. Willen, moeten en kunnen weten zijn onzekere dingen. En helaas te laat het te weten gekomen. Dat is spijtig maar ook leerzaam. Respect voor je zelf. Liefs John

  2. Meiske, je kúnt toch niet alles weten wat er in hem omgaat. Hij is een mán, jij bent een vrouw. Dat zijn twee heel verschillende breinen….

  3. Lieverds, jullie nemen ’t allemaal een beetje te serieus 😉 (zie ook de categorie waar ik het in geplaatst heb :-)). ik ben dan graag een betweter, en ik denk vaak gelijk te hebben maar dat heb ik sowieso zelden tot nooit. Ik wil echt niet weten wat er allemaal in hem omgaat hoor, alsjeblieft niet. Stel je voor dat het omgekeerd zou zijn (hij die wil weten wat er in mij omgaat), dat zou een ramp worden. Ik had vanmiddag – na een klein misverstand – even een vlaag van licht sarcasme en daar kwam dit uit voort 🙂 Bedankt voor jullie lieve reacties, maar no worries, het gaat nog steeds goed met ons. Mijn man kan enkel af en toe heel hard dé klassieker uitroepen: “I don’t need to google, my wife knows everything!!”. Maar hij doet ’t niet. Hij kent mij. En hij heeft (verdorie) altijd gelijk ^^

      1. niet doen hoor. zorgen om mij zijn onnodig. ik ben niet anders dan iedere andere hormoongestuurde beginveertiger die af en toe (hooguit 2x per dag, ‘s-morgens en ‘s-avonds) haar emo- resp. non-emo-buien heeft. Man kent me en houdt ’t nog steeds uit met me 🙂 Ik wou alleen soms wel ‘ns een wat hoger rubbergehalte, dan stuiterde ik wat harder en veerde beter mee… (en ja: mind the tags – and the categories, ook 😉 misschien moet ik aan ’t eind van zulke postings maar ‘ns een knipoogsmilie maken ofzo, da’s beter zichtbaar haha).

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *