Een prachtigmooi woord.
“Een tijdelijke periode van onderbreking van een handeling, met de bedoeling om even tot rust te komen en daarna met frisse moed de draad weer op te pakken.”
Aha. Kijk. Dát soort dingen kan ik. Heel goed zelfs.
In ieder geval tot aan het woordje ‘en’ in bovenstaande definitie.
Pausa (latein) betekent “einde” en pauein (grieks) “stoppen” (vergat ik toch bijna de -t- te typen :-S).
Pause = stoppen want dit is ’t einde! Is ’t echt ’t einde?
Ik stopeindig even. Tijdelijk. Met dat wat ik aan ’t doen was. Hoe eindig dit stoppen is, weet ik nog niet. Ik weet wel dat, als ik ’t kon, ik nu met de grootstmogelijke waarschijnlijkheid gesmolten zou zijn. Het is namelijk bloedjeheet buiten en ik voel me allesbehalve bloedjemooi met die bloedzweetentranendoorlopen ogen en die bloederige lavastromen make-up die mijn gezicht af rollen. 39 graden celsius en redelijk windstil. Ga d’r maar aan staan met die meterlange, gevoelsmatig tonnenzware randstenen van de oprit. Schepje ‘droog’ cement hier, steentje dáár… klaar.
Ik moet toegeven: man doet ’t meeste werk. Die kan op de één of andere manier niet zonder veelvuldige lichamelijke uitputtingsslagen. Het zal wel een man zijn. Hij is dan ook zeer athletisch gebouwd met een hoop tanige spieren, goed voor het op ieder moment met de blote handjes vangen van een antilope of voor het adhoc bespringen van een gazelle (ja tuurlijk, denkt u maar door). Ik daarentegen ben ‘comfortabel’ gebouwd. Ik ben zacht als een kussen, breed als een sofa en lekker als een canapée. Bij wijze van spreken dan. Ergens in mij zijn er vast wel een paar spieren te detecteren maar die zijn goed ingebed tussen de springveren en de opvulling. Resultaat: man sjouwt, schept en mengt de hele ochtend aan één stuk door (er moet natuurlijk wel het nodige bier bijgetankt worden anders werkt-ie niet), en dat al weken lang. Ik ben na vijf van die dingen erin kwakken rijp voor de sloop en trek mij nederig terug in mijn hol namens keuken.
Ach… verschil moet er zijn. Ik doe niet meer aan emancipatie. Laat hem die betonbielzen er zelf maar inproppen. Ik ga koken.