Van A naar B…

Van A naar B…

…of omgekeerd. 4 september. Terugreis.
Hoe je het ook draait of keert.
Afscheid, altijd betraand…
Bewolking. Met Ufo-image!
Au, mijn hart…
Blauwe koptelefoon. En een witte.
A31-A45-A3-A8-A1-A7
Bijelkaarkruipende Brummi’s. Fijn…
Achterom en achteruit kijken.
Bril op, tranen bedekt.
Akkefietjes achterin.
BB-skodaslowaken, drie keer gepasseerd.
Afremmen.
Baustelle en busongeval.
Allemaal even kijken!
Blauwe brug.
Achter het stuur.
Bagger! (oftewel graafmachine).
..


A
ntenne Bayern
Biokat-Bleicher-Baland-Brantner
Audi. Braaf.
Behrensbus.
ABC. Wel twee.
.
.
.
.
Aussicht. Krijg er windenergie van.
Blik. Op paaltje 267.000.
Alles leeg aan onze kant.
Bliklawines, ellenlange.
Aan de andere.

.
.
.
.
.
.
.
.
Achteruitkijkzon.
Bessen ba(c)h?
Amberg. Von Claus.
BIG. Bobbycar
Autohof? Nehh…
Bak met fruit, bijna leeg.
Ausfahrt. De foute.
Burg. Op een bergje.
Afslag. Ook niet goed.
Brug. Met een bergje.
.
.
.
.
Burgebrach en Burghaslach
Bulten Borden.
Boomschaduwen razen langs.
BMW’s ook.
Brugreparaties op nationaal niveau.
Baustellen in irriterende overvloed.
Bermbloesems.
Bolletjes leverworst
Bulderende dochter. Dankzij DVD
BurgWürz en BergNürn. Verkeerdom.
Bediening. Op Aanvraag.
Blind door de Avondzon.
Bumperklevers.
Beperkingen. Qua snelheid.
Bescheten toiletten.
Billy don’t ya lose my number
Bijna thuis…
Avond begon.
Avondzon.
Austria.
At home…
Ach…
Blij…
.
… dat ik niet van A naar Z wilde.

0 gedachten over “Van A naar B…

    1. Ja ik vond ’t ontzettend leuk. De kinderen ook trouwens. Onze pech was dat ’t die dag echt shitweer was. Koud, winderig met motregen en af en toe plensregen. Dan ben je het nog wel een keer zat. Voor ons was ’t ook een speciaal bezoek omdat we Villa Flora wilden zien: dat gebouw is grotendeels van de hand van m’n vader (de hele constructie, het vloerensysteem, de berekeningen en daarmee ook een deel van het design). Best trots op. Verder vond ik ’t ook echt heel mooi om te zien allemaal, alle flora en de paviljoens (hoewel er ook veel onzinnige paviljoens bijzaten die niet meer waren dan een verkapt souvenirshopje). We hebben er van 10 uur ‘s-ochtends tot goed 6 uur ‘s-avonds doorheen gebanjerd en toen waren de kinderen echt op en zijn we naar de chinees gegaan. Ik vond ’t écht wel een bezoek waard en heb er ook van genoten 🙂

      1. Jemig… heel anders dus dan mijn ervaring. Gelukkig zijn we niet allemaal hetzelfde 🙂 . Kan me trouwens wel voorstellen dat het speciaal is als er een gebouw is dat grotendeels van de hand van je vader is.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *