één-januari-blues
Een doffig gevoel
Een wolwarrig hoofd
geen kater of intern gejoel
gewoon nieuwjaarsverdoofd…
Alles wat ik nu nog wil
Koffie in een emmer,
een jaaropstartpil
en een hersentemmer…
Miezerregen past perfect
bij loslopend gedachtenwild
loomlamme ogen afgedekt
Alle energie gekild…
Een aangevroten oliebol
Een weigerende sterreflikker
De maag nog steeds overvol
Pens nóg een beetje dikker.
Wéér een jaar voorbij
Wéér zo’n nieuwe start
Samen brak maar wel trilvrij
En iets met halve smart…
Een weigerende strotteklep
vingers maken mengelmoes
ik geloof echt dat ik het heb
die één-januari-blues…
5 gedachten over “één-januari-blues”
|Ben gewoon gaan hardlopen Lou en toen was het zo over, maar je gedicht is eigenlijk te mooi om over te zijn.
groetjes,
Dorothé
Ik heb het ook, überblue…
Ik hoop dat je de blues snel kwijt bent en gewoon een heel fijn en warm 2013 zult vinden.
Mooi gedicht, Lou.
Mijn nieuwe jaar begint pas echt wanneer ik mijn zoon een gelukkig nieuwjaar heb kunnen knuffelen. Hij komt zondag pas weer thuis 🙁
de kater na het feest
een zwarte kater in mijn geval