ik wou niemand kwaad maken met m’n blog en valentijnsdag is niet per definitie een kutdag. Het kan ook een gedenkwaardige dag zijn, een liefdevolle dag, een donderdag, een veertienfebruari, een blije dag of een stinknormale dag. Ik ben vandaag zelf weliswaar nogal oenig, dom en liefdeloos bezig geweest, maar dat maakt de dag zelf nog niet meteen tot een nationale rotdag.
Voor alle mensen die vandaag extra bewust genieten van hun (al dan niet wederzijdse) liefde: ik ben oprecht blij voor jullie. Geniet ervan. Live and love to the fullest. Jullie verdienen het.
Voor alle mensen die vandaag balen en verdrietig zijn: HUG. Er is écht wel iemand die om jullie geeft. En als je diegene net effe niet vindt, heb je altijd mij nog. Doe als ik, geef je zelf een valentijnskadootje. Ik heb mijzelf een heerlijke, superkleine, supergladde mini-USB-stick met een keihard volume van wel 32GB kado gedaan. Ik werd er helemaal blij van. Een echte valentijnsstick. Zucht…
Voor alle mensen die deze dag commerciële onzin vinden: ik ben ’t met de uwen eensch. Daarom kocht ik voor mezelf maar een kadootje, anders val ik zo op. Maar het gaat dan ook niet om het geven van iets materieels, dat schijnt men nog wel ‘ns te vergeten. Aan de andere kant: dat waar ’t wél om gaat, nl. het tonen van je liefde voor iemand, zou niet gebonden moeten zijn aan één dag in het jaar. Sprak zij wijselijk.
Enniewee, ik dwaal af. Ik kreeg vandaag zomaar ineens een reep chocolade toegeworpen en een zoen in mijn nek. En ik kan u verzekeren: ik was er redelijk door overdonderd. Mijn man vindt valentijnsdag namelijk nog vééééél onzinniger dan ik. En dan geeft hij míj, degene waarvan hij overduidelijk vindt dat ze minstens dertig pond moet afvallen én degene waarvan hij weet dat ze een koemelkallergie heeft, een reep chocolade. Maar goed, kleine stukjes puur af en toe gaan goed. Dus lief was het toch echt wel. Vooral die zoen. En het voorstel om vanavond samen in de sauna te gaan. Ook lief. Wie weet ga ik valentijnsdag ooit nog leuk vinden…