Is mijn hand tot
een vuist gebald,
open jij mijn vingers en
legt je hand in mijn.
Je fluistert zinnen
zo goed doordacht
door al het lawaai heen
alsof ze een kompas zijn.
Applaus voor
al jouw woorden
zo waar en zacht.
Mijn hart opent zich
op het moment
dat jij lacht.
Is mijn aarde eens
een harde platte schijf
maak jij haar toch
weer heel en  rond.
Voert mij op
jouw tedere wijze
de verziendheid
uit jouw mond.
Applaus voor
jouw manier
die mij doet leven.
Ik wens zo zeer
dat je dit altijd
zult blijven geven…
Wil ik weer eens
met mijn harde hoofd
dwars door de muur,
druk jij mij een helm
en een hamer in de hand.
In jou brandt vuur…
.
.
.
Gebaseerd op de songtekst van “Applaus, applaus” van Sportfreunde Stiller.
.
prachtige song. Vind ik dan.