Boekrecensie: “Crossfire 2 – Begeerd door jou” van Sylvia Day
door: Louise Larndorfer-Bartels
Het tweede boek van de Crossfire trilogie, die inmiddels geen trilogie meer is want er schijnt ook al een deel 4 (deel 5? deel 6? deel 28?) te zijn. Het eerste heb ik in ieder geval ook uitgebreid onder de loep genomen, dat kun je hier lezen. Hoewel ik bij het eerste boek nog dacht dat ik geen goed publiek was voor dit soort erotische half-pornografische boeken, moet ik zeggen dat ik Crossfire 2 duidelijk lezenswaardiger vond. Er gebeurde in ieder geval significant meer dan enkel een beetje om elkaar(s geslachtsdelen) heen draaien, maar voor het interessantere leesvoer moet je wel eerst even verhit doorzwoegen tot – pak ‘em beet – hoofdstuk 14.
Eva Lauren Tramell is in boek 2 vanzelfsprekend nog steeds betoverd door en volledig in de ban van het mooiste en aantrekkelijkste mannelijke exemplaar dat op deze aardbol rondwandelt: Gideon Cross. Alleen de naam doet je al sidderen. Maar waar het in boek 1 bleef bij vanillesex (oh wacht, dat woord hoort bij dat andere boek) en wat uit extreme jaloersheid en bezitterigheid ontspruitende ontwikkelingen, gaat boek 2 toch iets verder in op de verkniptheid van de personages zelf. Ergens rond pagina 20 uit Gideon zelfs al het feit dat hij iemand zou kunnen vermoorden voor Eva en al zijn bezit zonder meer op zou geven voor haar, maar Eva zelf opgeven zal hij nooit. Daarnaast maakt meneer eveneens redelijk snel het statement: “Dokter, ik blijf pas van haar af als ze dood is.”  Mooi. Dat belooft wat.
Eva en yummie tycoon Gideon zijn nu inmiddels enkele weken een paar maar de relatie is niet bepaald easy-going vanwege de mentale beschadigingen die ze ieder afzonderlijk uit hun verleden meeslepen. De één nog erger dan de ander. Daarom zijn ze dan ook al gelijk in relatietherapie; daar kun je nu eenmaal niet vroeg genoeg mee beginnen. De meervoudige overdracht van de huissleutels symboliseert het serieuze karakter van het geheel. Toch distantieert Gideon zich steeds opnieuw, laat Eva tot in het extreme schaduwen maar lijkt er zelf toch nog een second life met zijn ex op na te houden, wat Eva wederom nóg jaloerser maakt. Seks als goedmakertje schijnt keer op keer toch weer te werken, wat voor de nodige erotische intermezzo’s in het verhaal zorgt.  In het verhaal zelf zijn nu meer wendingen – een liefdesweekend aan het strand, een met een knuppel half dood gemepte huisgenoot, Eva’s vroegere vriendje die nu zanger van een succesvolle band is en haar gescheiden ouders die elkaar na lange tijd weer zien – verweven. Op ca. tweederde van het boek lijkt Gideon echter heel plotseling volledig op afstand te gaan en daarmee is voor Eva, die zelf weliswaar ook de nodige amandelonderzoekende tongdraaiers met haar zingende ex (met alle gevolgen van dien) toeliet, de kous helemaal af: het herhaaldelijk gevraagde (geëiste) vertrouwen is volledig weg, alle banden worden doorgeknipt en de beruchte sleutels wederom geretourneerd. De cover van het boek zegt genoeg. Maar uiteindelijk blijkt ook nu maar weer dat Gideon daadwerkelijk niets zonder reden doet…
Het toeval wil, dat ik nu – simultaan met het lezen van Crossfire 2 – toch ook die vijftig tinten grijs (deel 1) maar eens uitgelezen heb. En ik moet bekennen: dat was bij tijden redelijk verwarrend. Blonde Eva, onervaren Ana, tycoon Gideon Cross (GC), miljardair Christian Grey (CG), beetje controledwang hier, wat sadistische dominantie daar, alles bepoederd met een verrot laagje uit zware misbruikverledens en gewenste naïviteit. Af en toe wist ik daadwerkelijk niet meer wie nou wat waar en met wie gedaan had, zo erg leken de beide literaire ero-epossen soms op elkaar. Het grijzige boek heb ik echter in het Engels gelezen en dan klinken die seksuele aktes toch duidelijk opwindender en sensueler.  Voorbeeldje? “Eva!” gromde hij toen hij de eerste dikke, hete lading sperma tegen mijn buik spoot. Dat klinkt toch best wel een beetje afgestompt, vind ik. Dat zal ook vast de reden zijn waarom dat zinnetje (p65) dan ook gelijk gevolgd werd door het veel erotischer klinkende “Fuck.”  Op de één of andere manier vind ik het niet echt opwindend om omschrijvingen als ‘drijfnatte kut’ of ‘keiharde pik’ te lezen, maar dat zal vast aan mij liggen. Met meer poëtische omschrijvingen als ‘Ik voelde de brede kroon van zijn pik in mijn spleetje kerven […]’  (p242) kan ik klaarblijkelijk ook niet zoveel, maar ach, ze doen hun dienst. Mijn partner heeft er in ieder geval geen bezwaar tegen, dat ik deze boeken lees. Integendeel.
Samengevat: Wederom een – in tegenstelling tot het uiterst banaal opgezette fifty shades – acceptabel geschreven erotisch-pornografische roman en een duidelijke verbetering t.o.v. het eerste boek. Grote typografische missers heb ik dit keer niet kunnen vinden, wel weer een hoop best opwarmend beschreven seks, wat meer spanning en een boeiend (maar helaas wel degelijk voorspelbaar) einde. Ik vrees dat boek 3 (“Verbonden met jou”) er ook gaat komen, al vraag ik me wel af wat er nu in vredesnaam nog te schrijven valt over de protagonisten in deze liefdesconstellatie. Ik ga er maar vast vanuit dat ze, á là Twilight, spectaculair gaan trouwen of zo. We zullen het lezen.
Auteur: Sylvia Day
Titel: Begeerd door jou – Crossfire 2
Oorspronkelijke titel: Reflected in you
Paperback, 325 pagina’s.
Uitgever: A.W. Bruna Uitgevers, Utrecht 2013
Taal: Nederlands (vertaling: Marike Groot en Sander Brink,  Grootenbrink Vertalingen)
ISBN10: 9400503970
ISBN13: 9789400503977
Prijs:  € 10,00 tot 15,00
Recensie geschreven in opdracht van Verboden Voor Mannen