Liet vrij
Al mijn ’toen’. Dat was met jou. Een verleden zwanger van ’t leven. Door de jaren roerloos heengegaan. Kunnen we ’t nu niets meer geven. Jij wou die verre einden lopen Ik wilde enkel hoger springen. Jij wou niet praten, op meer hopen. Ik wilde zó veel liever zingen… Jij schoot wortels, meters diep Ik had ineens vleugels gekregen. En de stilte die ons zo luid riep Hebben we samen bruut doodgezwegen. Mijn hart slaat sneller dan dat van jou. Nooit meer synchroon en zo vol pijn. We stralen veel…