Het leven van een moeder gaat niet over rozen. Niet eens over geschilderde rozen. Enkel over donkergrijs asfalt, op het moment dat ze haar boze zoon gaat ophalen bij het busstation. Boos, ja. Want: lang verhaal. Zoon (13) heeft morgen een spreekbeurt. Zelf gekozen onderwerp: Leonardo Da Vinci. Daar kwam hij vorige week mee aanzetten: “Mam… ik weet echt niet hoe ik het aan moet pakken. Er is zó veel over die Da Vinci, hoe krijg ik dat in tien minuten…
Keulen is al lang niet meer slechts een naam voor een stad. Keulen is een zelfstandig begrip geworden. Keulen. #Zeghet en iedereen weet direct waar je het over hebt. Maar is dat wel zo? Weten we waar we het over hebben? Voor de één is ‘Keulen‘ het lang verwachte armageddon dat door de massale toestroom van vluchtelingen met een ander geloof, een andere achtergrond en andere waarden en normen, veroorzaakt wordt. TPO, GeenStijl en co. lusten er, samen met een verlekkerde…
Wezenloos staart hij uit het raam. Het ongenadig harde hout van de keukenstoel voelt hij tot diep in de broze botten van zijn zitvlak. Een paar uitgebluste en eindeloos vermoeide ogen kijkt langs de flats naar het donkergrijze water in de verte. Hij steunt met beide handen en kin op het handvat van zijn stok. Glinsterend vocht in zijn ogen. Alles is zinloos. Grauw. Eenzaam. Niets is het nog waard om voor door te gaan. Hij slaat zijn blik neer en perst de weerbarstige tranen uit zijn ooghoeken. Ze…
Al mijn ’toen’. Dat was met jou. Een verleden zwanger van ’t leven. Door de jaren roerloos heengegaan. Kunnen we ’t nu niets meer geven. Jij wou die verre einden lopen Ik wilde enkel hoger springen. Jij wou niet praten, op meer hopen. Ik wilde zó veel liever zingen… Jij schoot wortels, meters diep Ik had ineens vleugels gekregen. En de stilte die ons zo luid riep Hebben we samen bruut doodgezwegen. Mijn hart slaat sneller dan dat van jou. Nooit meer synchroon en zo vol pijn. We stralen veel…
Een grote bobbel. Dat is wat ik merkte, een week of anderhalf geleden. Ik legde mijn handen op mijn buik, op de onderste ribben en voelde een behoorlijke asymmetrie. Links een soort van derde, tepelloze borst, rechts gewoon ‘plat’ (voor zover plat bij mij mogelijk is) en dacht: ‘What the f….???’ en daarna niks meer, alweer vergeten. Ik blondie kan dat. Maar de bobbel bleef en viel zelfs mijn man ineens op. Gisteren dus een eerste poging tot betasting door…
ik weet geen titel. Ik heb al in geen eeuwen meer geschreven. Zo voelt ’t althans. Mijn laatste blog is van 20 juli, bijna drie weken geleden. Het lijkt echt een eeuwigheid. We zijn op vakantie geweest. Een niet onverdeeld overgelukkige en relaxte vakantie, een schriftelijke klacht incluis. Daar blog ik ook nog wel een keer over. Vandaag nog effe niet. Ik weet niet eens meer hoe het moet, dat bloggen. Ik zit hier en denk: “why the hell zal…
Let me be good to you Sit in your easy chair What you want I’ll bring it there Even good can be better Here’s my love on a silver platter Take it all, and Let me be good… Een paar zinnetjes van een songtekst van Otis Redding. Over iets wat mij continu bezig houdt. Die innerlijke drang om gewoon ‘goed’ te zijn. Het maakt dat ik heel vaak hoor: “zeg ook eens NEE?” Dat ik heel goed ben in veel…
In mijn hoofd is het een chaos. Het spookt. En als je goed kijkt, zie je ook dat ’t rookt. Uit m’n oren. En neusgaten. Waar zijn die twee knullekes gebleven? Waarom moet zij dat allemaal doorstaan? Wanneer bak ik morgen nog die twee quiches? Waarom houdt hij niet zoveel van mij als ik van hem? Heeft zoon zijn pillen wel genomen? Wat kan ik eraan doen? Vandaag weer niet gedaan wat ik wou. Shit, moet ik die eendenborsten nu…
Leed. Verleden tijd. Van lijd. Het lijden voorbij. Of toch ook niet. Eeuwig duurt het leed der tijden en blijft geleden leed een lijden… Ik ben een gezegend mens. Zo zeg je dat toch? Ook als niet-gelovige. Ik heb lieve, warme, onbetaalbare ouders die om me geven en die er altijd voor me waren in mijn jeugd. Die álles voor me deden en me altijd gaven wat ik nodig had. En dat allemaal ook nog steeds doen, want ik heb…
Wat is nou helemaal ‘vertrouwen‘… Het ervan op aan kunnen dat iemand jouw duistere geheimen niet doorvertelt? Het geloof dat een ander écht eerlijk en aardig tegen(over) je is? Het weten dat je partner zijn genegenheden voor de volle 100% enkel en alleen aan jou geeft? Het gevoel van veiligheid en geborgenheid? De wetenschap dat iemand achter je zal blijven staan om je op te vangen als je valt? De zekerheid dat iets uiteindelijk goed zal gaan of weer goed…