Waarom gaat een mens bloggen?
Geen idee. Ik heb er al zo lang tegenaan gehikt.
Wat moet de wereld in vredesnaam met mijn geleuter?
Niks.
Maar dat hoeft de wereld ook niet, gelukkig.
IK moet er wat mee.
Kan mij ’t schelen wat de wereld denkt, al lul ik een eind in de ruimte.
Dan is dat toch maar mooi MIJN ruimte.

Maar toch. Waarom.
Waarom nu.
Omdat ik graag schrijf. En van me af schrijf.
Omdat ik graag met woorden speel. En gewoon graag speel.
Omdat ik verdriet bespreekbaar wil maken. En verdriet heb.
Omdat ik blijdschap zou willen delen. En me vaak zo lekker blij voel.
Omdat ik zo virtueel en reëel verbinden kan. En een virtureëel persoon ben.

Ik schrijf, denk, heb lief, huil, deel, lach, steun, leun, geef en neem
Dus ik besta.
Daarom dus.