Een ziel, wat is nou helemaal een ziel…
Je geest? Je gevoel? Je denkwijze?
Je wezen? Je aard? Je emoties?
Het geheel aan ervaringen,
Persoonlijkheid en psyche?
Houden we het maar gewoon op “ziel”…
Datgene diep binnen in je, dat wat je bént.
En een ziel kan zo vréselijk pijn doen,
dat je soms knetterhard
om een zieltransplantatie schreeuwt…
“Doe mij een andere ziel…
Deze doet ’t niet meer…
Deze is te erg platgestampt,
Opengesneden, weer dichtgenaaid
Uitgeknepen, neergemaaid…”
“Deze ziel komt niet meer goed
Ligt in uitgerafelde stukken na te hijgen
Een haarnetje er omheen spannen
Met een snoertje weer aan elkaar rijgen…
Het helpt allemaal niet meer…”
Zou je denken.
Het is niet zo.
Jouw ziel is als een Terminator
Tergend langzaam vloeien
Die zilveren zieledruppels weer aan elkaar.
Worden ze weer een gedaante.
Er zit nog niet zoveel vorm aan
Je herkent jezelf niet meer
Een maanlandschap van littekens
Een wanstaltig geheel van zeer
En toch begint het er weer op te lijken
Nog wel heel broos en fragiel
Maar toch een weer functionerend geheel
Een Terminatorziel.
Je kunt het. Echt. Je kunt het.
Doe je ogen en je hart open voor de dingen die wél goed zijn. 
Wantrouwen is niet aangeboren, Vertrouwen wel.
Vertrouwen kan ook door anderen herwonnen worden,
wantrouwen kun je enkel zélf te lijf…
Sluit je ogen en stop je vingers in je oren op de momenten
dat de achterbaksheid aan ’t rondschreeuwen is.
En vertrouw erop dat je toch goed bent in vertrouwen…