Ik kan dat.
Blaffen.
Of eigenlijk heeft het meer iets varkensachtigs.
Oink oink oink.
Zeehonderigs?
En als ik diep ademhaal, blaf ik zo verder.
Er zit momenteel iets niet goed in mijn longen.
Er zit iets dwars. Een hoop slijm.
En een paar geinhaleerde potloodgummetjes ofzo.
But so what.
I’m still a rock star.
I’ve got my rock moves.
And I don’t need shoes.
Zoiets. Ik zing gewoon door.
Vandaag zangles (lekker schor) en drummen, heerlijk.
Hoop energie.
Komt vast goed met mij.
Ooit.
En ooit is een mooi woord.
Want ooit is niet nooit.
🙂
Wel
te
rusten.
Rust
u
wel.