Wat zijn er toch lieve mensen in de wereld… Ik heb het al veel vaker en eerder vast mogen stellen, maar nu ben ik ook weer even met mijn neus in de boterfeiten gevallen 🙂
Vandaag mocht ik op ’t postkantoor ’n pakketje (nou ja, laat dat “-je” maar weg) ophalen. Uit Nederland. Spannend!! Het pakket was er weliswaar al een krappe week, maar ja, toen waren wij nét weg…
Begin december schreef ik dat ik zo’n heimwee had (zie blog ‘Motherland’). Heimwee naar Nederland, naar de mensen, naar oerhollandse dingen, naar vrienden, naar familie, naar het nederlandgevoel, naar alles. Zo erg dat het pijn deed. Vooral in december heb ik daar vaker last van. Het gaat wel weer over hoor, maar ergens diep onderin blijft het sluimeren, dat gemis, dat rotgevoel dat ik niet thuis ben, hoe erg thuis ik me hier ook voel.
En nu, nu heb ik zomaar, van zulke ontzettend lieve mensen, een holland-pakket gekregen 🙂 En dan met precies de dingen waar ik gék op ben  hè (ik had ’t kunnen weten met zo’n heerlijke HSP-er haha ;-)). De oeroerOERhollandsche dingen. Spekjes en roze koeken. Stroopwafeltjes en Sneker zoethoudertjes. Veul drop!! (yummmie!!). Verkade chocolade en pindarotsjes. En een super- SUPERlieve kaart. Echt, tranen in mijn ogen hè!!
Nou schreef ik ook nét dat er iets minder van mij in deze wereld moet gaan zijn (m.a.w. dat ik de strijd met weer eens de kilo’s aan ga) maar deze dingen ga ik dus echt heel gedoseerd, heel bewust en met de volste teugen genieten!!! Écht wel!! Af en toe een heerlijk hapje Holland moet ook in dat program passen, anders doe ik toch echt iets fout 😉
Lieve Nance en Jan, jullie zijn SCHATTEN!!!
Dank jullie wel. Ben zó blij met jullie!
BIG FAT KISS FROM AUSTRIA WITH LOVE!!!!