elke morgen, elke middag, elke avond, iedere nacht (praktisch altijd dus)
stel dat ik er wel, maar jij er niet was (dat maakt ’t wat lastig inderdaad)
dan was morgen, morgen waarschijnlijk weer zo’n dag (de kans is groot…)
o ik kan het niet, ik kan het niet alleen (ah joh, kom op zeg, niet geschoten is altijd mis!)
natte ramen (zeikregen? of toch aan de binnenkant?)
kale muren (wat een lekker potje behangen al niet kan doen)
lege flessen, lege flessen op de gang (daar is de glasbak voor hè)
lange tanden (zolang er geen haar op zit, of maanzaadjes ertussen…)
late uren, late uren (late uren zijn óók uren!)
weinig zon en veel behang (wat nou, net waren ze nog kaal, die muren)
en ik kan het niet, ik kan er niet omheen (dan maar erdoorheen, of nog beter: eroverheen)
ik kan het niet, ik kan het niet alleen (solodrammen lukt anders best goed)
ik heb het geprobeerd, gedaan wat ik kan (“is dit alles, oehoehoehoe…ahahahah is dit alles…”)
maar alles gaat verkeerd, ik ben ook maar een man (aaahaaah!! dat verklaart natuurlijk een boel)
en ik kan het niet alleen (nee, ik begin ’t te begrijpen…)
elke morgen, ’s middags, ’s avonds maar vooral ’s nachts (nog steeds altijd dus)
stel dat ik er wel, en jij er niet was (ik zou ook wegwezen hoor, bij zo’n zeurvent)
dan was morgen, morgen waarschijnlijk weer zo’n dag (of niet… zing dit nog ‘ns, op 21 december?)
en ik kan hiet niet, ik kan er niet omheen (ga je er onderdoor?)
k-k-kan het niet, ik kan het niet alleen…
#zucht
’t-is toch wat. óveral moet je ze ook bij helpen.
Wat is dat nou, éven snel die lege flessen opruimen….