't mocht niet zo zijn
zag het aankomen
niet los willen laten.
het was te vroeg.
’t mocht niet baten…
te vroeg geboren,
de liefde groots
te eertijds ontmoet,
maar toch ruimschoots…
het leek zo mooi
so meant to be
dat delicate speciale
ik zie, ik zie…
wat jij nooit zag
maar wel probeerde
de eer aan jou
die ik negeerde
slechts ’n surrogaat
inclusief mutatie
tot ’t enkel nog was
bron van irritatie
het was niet genoeg
zo bleek wel weer
eigen wegen te gaan
tot nevernooitmeer…
(c) Lou
0 gedachten over “'t mocht niet zo zijn”
*slik* u know why….
I know why…
HUGGG!!!
Mooi geschreven, maar ik vermoed dat er veel verdriet achter zit en niet zozeer van jouzelf….Of zit ik er nu helemaal naast?
nee je zit er niet naast, sweet bro. thanX
Ik ben geen broer en geen vriend en snap er niet veel van…???
dat hoeft ook niet hoor 🙂 het is puur weer eens een poetische uitspatting van mij (zoals ik wel vaker heb o.b.v. dingen die ik hoor, verdriet dat ik ervaar, gevoelens die ik oppik). Niet alles gaat over mij (langgggg niet alles) en niet alles wat ik uitkraam is te snappen 😛
Mooie poëtische uitspatting 😉
Mooi geschreven….