Zeg het me maar heel zachtjes.
Ik zíe het toch, in je blik…
Je hoofd gebogen van de zorgen.
Je ogen mat en vochtig.
Ach toe, huil nou niet, m’n lief?
Ik weet toch hoe je je voelt.
Echt, mij verging het net zo.
Iets in jou is nu aan het veranderen.
Maar je weet het zelf nog niet…
Fluister het maar in mijn oor
Geef me desnoods een subtiel teken?
Geef me dan tenminste een kus
Voordat je voorgoed van me wegloopt.
Neem het niet te zwaar op,
Zó erg is het misschien toch niet.
Ik zal voor altijd aan jou denken.
En aan die korte maar mooie tijden
Die wij samen hadden, schat…
En realiseer je alsjeblieft altijd
Dat ik nooit tegen je gelogen heb?
Weet hoe ik mij voelde van binnen…
Dat ik van je hield en dat nog steeds doe.
Je moet nu eerst je eigen weg zoeken.
Het komt echt wel goed, lieverd.
Verdrijf mijn verdriet en je zult zien
Morgen voel jij je alweer beter.
Jouw wereld draait wel door.
De ochtendzon zal weer opgaan
En je verwarmen,
ook buiten mijn armen…
 
(enige herkenning?)