Je stond daar in de regen, zonder jas.
jij was altijd wel gek genoeg
voor zulke acties.
En ik keek naar je, vanuit m’n raam.
En altijd voelde ik me
alsof ík degene was die buiten stond
en bij jou naar binnen keek…
Jij was altijd het mysterieuze type
met je oh zo mooie ogen
en je warrige haar.
Je was nét gevoelig genoeg
om een goede indruk te maken,
maar toch te cool
om het je allemaal iets
te kunnen laten schelen.
En daar stond je, in de deuropening.
Je had eigenlijk niks te zeggen,
behalve één of andere opmerking
over het weer…
Nou, mocht je het niet gemerkt hebben,
mocht je het écht niet hebben gezien,
hier dan: Dit is mijn hart,
dat bloedt voor jou.
Dit ben ik, op mijn knieën…
En al deze domme spelletjes
verscheuren mij van binnen.
Jouw ondoordachte woorden
breken mijn hart…
Jij breekt mijn hart.
Je was elke ochtend weer een verschijning:
Rookte nonchalant je sigaret en
babbelde voort bij een kop koffie.
Jouw filosofieën over kunst,
dat barok je echt wat deed.
En dat je van Mozart hield.
En je praatte over de mensen
waar JIJ van hield.
Terwijl ik maar  wat onhandig
m’n gitaar stemde…
Vergeef me, ik geloof dat ik je
met iemand verwisseld heb:
Met iemand voor wie ik wél
wat uitmaakte.
Iemand meer zoals ikzelf.
En deze stomme spelletjes
scheuren mij…
JIJ scheurt mij,
scheurt me uit elkaar.
En je ondoordachte woorden
breken opnieuw mijn hart.
Je breekt m’n hart…
(Jij leerde mij over de oprechte dingen
De dingen die uitdagend zijn,
de dingen die zuiver en schoon zijn.
De dingen waarvan je wist dat ze
hun geld nog waard zijn.
En ik verstop mijn tuiniershanden
met rouwrandjes
achter mijn rug…
Ergens ben ik de weg naar jou
kwijtgeraakt…)
Je deed je jas uit en ging in de stromende regen staan.
Ach, jij was altijd zo heerlijk maf…
_________________________________________________________
ik krijg keer op keer tranen in mijn ogen als ik deze muziek hoor.
Zo ontzettend mooi…
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=UNoouLa7uxA&w=420&h=315]