Ik deed het meteen
als het eens kon.
Ik nam jouw pijn.
en gaf je die zon…
Warmte en verzachting
Voor een lijf zo zeer…
Ik kan het nog goed hebben,
maar jij kunt niet meer…
Die pijn en dat verdriet
Die pijn in je mooie hart
Die pijn die niemand ziet
Die pijn die zo verwart…
Momenteel is jouw wereld
werkelijk gebouwd op twijgen 🙁
En ze buigen al veel te diep door
mogen niet nóg een klap krijgen…
Meer kan er niet meer bij
Een eind aan het Latijn
En toch moet je maar door
Ach toe, geef mij die pijn…
Ik nam het van je over
Als ik nou toch eens kon
En met wat simpel getover
Gaf ik jou die warme zon…
Maar toveren, helaas
ik kan het dus niet…
En zo blijf jij doorworstelen
met alle pijn en dat verdriet.
In gedachten wandel ik
naast je en zal ik er zijn
als jij mocht struikelen
door al die klotepijn…
Ik zal aan je denken
al helpt jou dat niet.
Ik loop daar naast je
ook als je me niet ziet…
Just So YOU Know!!!
♥♥♥