Elke avond steeds opnieuw
geef ik  jou een mega duw.
In de afgrond oh zo groot
stort ik jou in de eeuwige dood.
Hang ik je vol genoegen op
aan m’n zelfgevlochten strop.
Snijd ik je keel zomaar door,
met een mes je hart doorboor.
Haal ik de trekker lekker over
die knal, een echte oorverdover.
In de kiem word jij gesmoord,
want jij bent NIET prettig gestoord.
Precies wat ik altijd al verwachtte,
jij rottige, negatieve gedachte…