Op m’n kop geklopt
Alles sloom en dof
Mijn harses verstopt
Het voelt alsof…
…ik ineens ander ben
Knal op ’t achterhoofd
Mezelf niet meer ken
In één klap verdoofd.
Brein botste met schedel
En schedel met brein
No more gewedel
Uit met de gein.
Niet meer denken
En niks meer doen
Sta wat te zwenken
Een zinkend galjoen.
Komt dit weer goed?
Hoofd een isoleercel…
En pijn dat-ie doet
Ach ik zie ’t wel.
of ook niet…