Al dagen stilte alhier. Kan kloppen, ik was er even ‘uit’. Weg. Bij pap en mam én zus onder de vleugels. Lekker skiën en veel praten en puzzelen en bijkomen en opwarmen van binnen. Moet ook af en toe. Ik had drie weken geleden nevernooitniet gedacht dat ik nu alweer op de ski’s zou staan, maar het ging goed en ik heb er – ondanks alle persoonlijke crises – van genoten. Vooral van de kinderen, zoals ze de berg af scheuren. Beide absolute ski-fanatici. Het liefst zwarte pistes. Mag hoor, ik neem de blauwe ‘Umfahrung’ wel… Met om iedere knie een orthopedische brace kachelde ik er gemoedelijk achteraan, af en toe een foto of filmpje makend.
Maar maandag voelde ik me al niet topfit en dat zette uiteindelijk gisteravond door: oorontsteking, keelpijn, hoofdpijn, lamlendig. Ik loop/lig/lummel dus al de hele dag in huis rond met een muts op m’n hoofd en een dik vest, joggingbroek en sloffen aan. Ma Flodder ten top. Who cares. Helaas moeten er, na een paar dagen huiselijke afwezigheid, wel boodschappen gehaald worden. Dat was IK vandaag dus echt niet van plan en daarom werd man erop uit gestuurd.
Wat is dat toch met mannen en boodschappen doen? Oké, laten we ze niet allemaal over één kam scheren. Er zijn hordes mannen die het wel fantastisch kunnen en ja, oefening baart kunst. Ik heb dus een nogal ongeoefend, leer-resistent en enigszins koppig exemplaar. Ik graaf de koelkasten door, maak een uitgebreid, GOED leesbaar en gedetailleerd lijstje, deels met productlocatie erbij. Ik instrueer hem uitdrukkelijk om heel goed te kijken of de groente in orde is, niet rot, geen bruine plekken enzo. Ik druk hem op het hart, mij te bellen als hij iets niet vindt/begrijpt/kan lezen. Het helpt allemaal geen biet.
wat schreef ik: “Een bak puntpaprika’s (ca. 5 stuks)”
wat kreeg ik: Een bak puntpaprika’s (oh wonder!), waarvan 2 compleet verrot en 1 deels. Het rotsap droop eruit.
wat schreef ik: “2 koolrabi’s”
wat kreeg ik: één bloemkool…
wat schreef ik: “2 grote volkoren broden, géén zuurdesem.”
wat kreeg ik: twee kleine zuurdesembroodjes
wat schreef ik: “2-3 beetje rijpe biobananen.”
wat kreeg ik: 5 lichtgevend groene ploppers uit Costa Rica.
wat schreef ik: “500g rundergehakt, bio!!!” (runder en bio onderstreept)
wat kreeg ik: 300g gemengd kiloknallergehakt.
wat schreef ik: “een zakje pecannoten”
wat kreeg ik: een telefoontje dat hij niet wist wat dat in vredesnaam was en dat we zát walnoten in de kelder hebben liggen dus als hij die dingen al ooit zou vinden in deze Lidl-chaos, zou hij ze nog niet meenemen. Fijn dan. Die in de kelder zijn trouwens niet te vreten (oud, beschimmeld) 🙁
wat schreef ik: “2 stronken broccoli, goed kijken of vers!!”
wat kreeg ik: 2 stronken broccoli (jaja), helemaal geel met bruine uiteinden. Dat was dus gele broccoli vandaag. Ook lekker.
wat schreef ik: “1 biokip (ligt in de koeling, naast de gewone plofkippebouten).”
wat kreeg ik: Niks. Biokip is te duur. Ik heb vást nog wel wat anders in de vries…
Manlief, als je dit leest: sorry, ik moest ’t even kwijt.
Je doet het goed hoor. Echt. Ja echt.
Nog een béétje oefenen, dan wordt het vast nóg beter.
Ik hoop heimelijk dat ik morgen weer enigszins fit ben.
Ik moet namelijk nog boodschappen doen.