Ergens heb ik het weer.
Dat onbestemde gevoel.
Ik heb’ t vaker. Te vaak…
De sensatie dat ik mensen verlies.
Uit het oog. Niet uit mijn hart…
Te weinig contact.
Te veel ander leven. Real life?
Zij zijn mijn real life… maar
toch ongewild meer op de achtergrond.
Ik wil ze weer vooraan…
Op de voorgrond.
Maar daarheen trekken kan ik ze niet.
Duwen schiet ook al niet op…
Alledaagse stress en zorgen.
Eindeschooljaarsperikelen.
Een baby die heel binnenkort gaat komen.
Werkpieken en energiedalen.
Een abrupt beeindigde liefde.
Een kanonskogelrace…
Kapotte huwelijken en nieuwe huizen.
Erin hakkende ziekte en pijn.
Jouw tijd. Mijn gebrek aan.
Levens die langzaam uiteen drijven.
Ik wil zo graag anders…
Ik wil dat nét iets vroeger weer terug.
Dat gevoel zonder woorden.
Die woorden met gevoel.
De diepe maar heerlijk losse gesprekken.
En de liefdevolle stiltes…
Ik wil enkel dat jullie het weten.
Nog net zoveel in mijn hart als voorheen.
Ik weet dat jullie dat weten.
Nou ik nog…