Archief van
Categorie: HVD

Klinkklare ikke (een selfie-sonate in f)

Klinkklare ikke (een selfie-sonate in f)

Wie ben ik? Wát ben ik? Ben ik mijn levensinstrument? Moet het dan tevens mijn doel zijn om mijzelf zo goed mogelijk te bespelen? Uit de toon vallen is geen punt, maar ergens naar klinken is een mooi streven. Niet te zacht, maar zeker ook niet te hard. Niet te snerpend, niet te lieflijk. Maar vooral niet vals. Vertel eens, welke kleur krijgt een kameleon als je hem in een spiegelpaleis zet? Waaraan past zo’n dier zich aan als hij…

Lees Meer Lees Meer

Cashloze maatschappij? Nee, bedankt!

Cashloze maatschappij? Nee, bedankt!

Alles gaat automatisch, alles gaat elektronisch. En alles wordt geregistreerd. Elke fles wijn die je koopt, elk pakje sigaretten, elk blikje Red Bull. Elk boottochtje dat je maakt, elke citybike die je huurt, elke locatie waar je je bevindt. Tag-in-tag-out.

Het Nieuwe Wilhelmus (zelf ingezongen!)

Het Nieuwe Wilhelmus (zelf ingezongen!)

Het Wilhelmus, heden ten dage weer in ons aller monde, is sterk verouderd. De tekst ronduit onbegrijpelijk Daarom heeft uw nederige dienares besloten om een nieuwe, tijdsconforme versie op te stellen, met een thema dat iedere hedendaagse man waarschijnlijk wel kan waarderen: drank in combinatie met vrouwengezeik.

Zo snel en eindig is het

Zo snel en eindig is het

Ik draai het 4m brede slingerweggetje naar het dorp. Aan weerskanten van de berm hoog, niet te overzien gras. Ik rij goed aan mijn kant; ik ken deze bochten. Mijn nog onzichtbare tegenligger blijkbaar niet.

Tóch een béétje bang. Mag dat?

Tóch een béétje bang. Mag dat?

En tóch ben ik soms een beetje bang. Zo gaan mijn kinderen binnenkort een week naar Londen. Zonder mij. Ja, naar dat Londen, dat steeds weer in de media opduikt wegens allerhande terroristische incidenten. Ik betrap me er zelf op, dat ik het bij tijden tóch best ‘eng’ vind.