Archief van
Tag: bitter

Liet vrij

Liet vrij

Al mijn ’toen’. Dat was met jou. Een verleden zwanger van ’t leven. Door de jaren roerloos heengegaan. Kunnen we ’t nu niets meer geven. Jij wou die verre einden lopen Ik wilde enkel hoger springen. Jij wou niet praten, op meer hopen. Ik wilde zó veel liever zingen… Jij schoot wortels, meters diep Ik had ineens vleugels gekregen. En de stilte die ons zo luid riep Hebben we samen bruut doodgezwegen. Mijn hart slaat sneller dan dat van jou. Nooit meer synchroon en zo vol pijn. We stralen veel…

Lees Meer Lees Meer

Huilen mag.

Huilen mag.

Ik zou niks moeten zeggen. Stil en berustend moeten wachten tot ook deze storm weer overwaait. Maar ik kan het niet laten. De openlijke agressie maakt me bang. De agressie, die mensen tentoonspreiden naar aanleiding van een simpel stukje tekst. Je kunt het ermee eens zijn of niet. Je mag het belachelijk vinden en dat uiten. Je mag er natuurlijk kwaad om worden. Je mag te allen tijde je gal spuwen over de inhoud en de – in jouw ogen…

Lees Meer Lees Meer

Buikgevoel

Buikgevoel

Ze steunt zachtjes. De wond op haar been heeft dikke zwarte rouwranden. Wat bloederige korsten groeien door het gaas van transplantatiehuid heen. Op haar dij mist ze twee afgeschaafde lappen, felrode banen die pijn doen aan je ogen. Miep (eigenlijk heet ze Elfriede maar Miep vind ik beter passen) heeft huidkanker. Die van het ergste soort. ‘De Zwarte’, zoals ze het zelf noemt. Het type kanker dat zich ook gelijk in je lymfeklieren nestelt en van daaruit de rest van…

Lees Meer Lees Meer

Kom Karma, kom!

Kom Karma, kom!

“Karma? Kom je nog?” Karma slaapt. Diep. Onwetend waar het de gevolgen betreft van alles, wat zich vandaag afspeelde. Rustig ademend ligt ze op de sofa, droomt over iedereen die ze nog te grazen mag nemen. Zelfs haar comateuze wijze van slapen is nooit zonder uitwerking want uitgestelde wraak is des te zoeter. Als ze na haar dutje maar niemand vergeet… Wie neemt haar naam niet in de mond als het even zo uitkomt? Karma is gonna get you. Karma…

Lees Meer Lees Meer

All Hallow's Eve

All Hallow's Eve

Als ik eerlijk ben, moet ik toegeven dat ik een gruwelijke hekel aan Halloween heb. Ik heb helemaal niets tegen zombies, heksen, vampieren en andere donkere figuren. Integendeel. En als quasi-möchtegern-heks heb ik ook absoluut geen hekel aan All Hallow’s Eve als zodanig. Mijn aversie richt zich vooral, op het vercommercialiseren van al die ‘dagen’, de opgelegde consumptiedwang, op het verkleed  het langs de deuren te gaan om om snoep te bedelen, als zijnde weer zo’n liefchristelijke traditie. Thanks but no…

Lees Meer Lees Meer

doodgehoaxt

doodgehoaxt

Als je iemand tien jaar geleden zou zeggen dat er at this very moment een persoon doodgehoaxt wordt, dan zou diegene waarschijnlijk de eerste de beste kliniek voor geestesgestoorden bellen om te vragen of ze nog een plekje voor je vrij hebben. Goed, Lou Reed blijkt dan vandaag echt overleden te zijn, wat op zich weer níet goed en zelfs een groot verlies voor de muzikale wereld is, maar de hoaxdood van Mel Gibson (“auto-ongeluk in Australië”) hakte er bij…

Lees Meer Lees Meer

The end of an era.

The end of an era.

Ik snap het weer eens niet. Komt vaker voor. Call me stupid, call me blond, maar soms snap ik er echt de ballen van. Je denkt: “Dit is voor altijd. Vanaf nu voor altijd. Nú zit het echt goed.” Je hebt wat problemen, je eigen sores, zorgen om je kinderen, ziekte, liefde, grenzen verleggen. In jezelf gekeerd. En dan ineens knalt er een rotje. Oorverdovend, net naast je oor. BAFFFFF!!!! Geschrokken opzij kijkend denk je: “shit, wat da foek was…

Lees Meer Lees Meer

zeven miljard

zeven miljard

Een paar maand geleden heb ik het meest recente boek van Dan Brown, Inferno, gelezen. (Ja ja, ik lees ook dat soort literaire pulp). Hoewel de boeken van Brown – naast best wel aardig spannend – altijd redelijk extreem geprofileerd zijn, ben ik elke keer weer gefascineerd door de zogenaamde facts die er in opgerakeld worden. Afgezien van het feit dat de bad guy (of was het nou toch de good guy?) snel even de batterij uit zijn iPhone haalt…

Lees Meer Lees Meer

bang verdriet

bang verdriet

“mam, ik ben zo bang… bang dat ik alles fout doe… bang dat ik iets vergeet… bang dat ik niks kan… bang dat ik het niet weet…” “mama… ik ben zo bang… bang dat ik iets kapot maak… bang dat jullie dood gaan… bang dat iemand inbreekt… bang om voor gek te staan…” “mams… wat moet ik nou… moet ik echt harder worden? of gewoon maar nooit meer wakker?” onkinderlijk groot zijn de zorgen. van mijn oh zo lieve arme…

Lees Meer Lees Meer

niet harder

niet harder

De wereld om je heen is harder dan jij. Zachtheid, emotie tot pulp gemalen. Nog kind zijn niet langer toegestaan. Niet uit je woorden komen is falen. De wereld om je heen is harder dan jij. En daarom huil jij een verborgen traan. Verlegen- en onzekerheid zijn killing. Prestatiedwang werpt je uit jouw baan. De wereld om je heen is veel te hard. Maar ik kan haar niet zachter maken. Ik wou zó dat ik ’t kon, lieve schat. Maar…

Lees Meer Lees Meer