Verbaasd staar ik in mijn onderbroek. Het ding is echt weg. Hoe is het mógelijk… Als ik nou een tanga aan had gehad, had ik me voor kunnen stellen dat het weg kon glippen maar mijn huidige figuurcorrigerende tentje had toch echt in staat moeten zijn om dergelijk inhoud op zijn plaats te houden. Niet dus. Ik voel tegen beter weten in gelijk maar even van binnen. Ach nee, dat kan niet… dat voel ik dan toch… Toch?? Een beetje…
Tuudeleduudelduut… “Goedenavond! Ik ben van de politieke onderzoeksinstelling en ben op zoek naar jonge, Oostenrijkse respondenten. Heeft u een momentje?” “Nee.” BAM. Ik ben ten eerste meer dan stokoud en ten tweede zeker niet Oostenrijks. En bellen rond etenstijd is not done, ook al ben ik dan de enige Hollandse idiote in dit maffe land die ’s avonds pas warm eet op tafel pleurt. Tuudeleduudelduut… “Goedendag, ik bel u van de nationale consumentenvestiging, het gaat om het huidige misbruik van…
Zou ze ooit één grijze haar onder haar hoedje uitrukken? Zou ze ooit in de keuken de beslagkom leeg likken? Zou ze ooit nog een keer een mindblowing orgasme hebben? Of er ooit één hebben gehad, met veel heet gesteun en gesis? Zou ze ooit in de auto keihard meeblèren op Lily’s “Fuck You”? Zou ze ooit op de WC ongegeneerd in haar neus rondboren? Zou ze ooit onder de dekens haar linkerbil even snel optillen, zodat haar stinkende scheet…
Ik durf het bijna niet te zeggen maar ik heb een Tupperware-verleden. Het is ook echt een verleden: het was nooit wat en nu is het al jaren helemaal niks meer. Hier in Oostenrijk zijn allerhande ‘party’s’ heel populair. Je hebt Partylight-party’s (met kaarsen en andere decopruttel), Reinzeit-party’s (allerhande überfantastisch schoonmaakmateriaal en ook etherische oliën), Gonis-party’s (knutsel-/teken-/verfmaterialen), DildoFee-party’s (zegt genoeg), Wenatex-party’s (orthopedische bedsystemen en matrassen) en natuurlijk ook de – volgens mij – oudste in de partycategorie: Tupperware-party’s. Er zijn…
Lieve en uiterst gewaardeerde lezers, Even een berichtje aan jullie. Opnieuw een blogje ter verduidelijking. Zoals u vast al gemerkt heeft, schrijf ik een hele hoop. Van dagelijkse onzinnigheden tot gedichten, over gebeurtenissen en over mezelf, van frustratie tot verdriet. En éigenlijk schrijf ik ook heel graag fictieve dingen. Tot nu toe hield ik me in wat fictie betreft, vooral omdat op elk fictief stuk of gedicht wat ik tot nu toe schreef, geschrokken of verontruste reacties kwamen: mensen die…
Twee gezichten heb ik. Twee kanten. Letterlijk. Om van het aantal persoonlijkheden nu maar eens even niet te spreken. Ik beken: ik zal nooitneverniet zonder make-up de straat op gaan. Net zomin als ik naakt de deur uit zou lopen. Zonder make-up ben ik voor mijn gevoel namelijk ook nakend. Ik zie best vaak mensen waarvan ik denk: “slechts een héél klein beetje oogschaduw hier en een likje mascara daar en je zou er een ander mens door worden.” Maar…
Alle wegen die we hadden moeten nemen, zijn vol met bochten… Alle lichten die ons daarheen hadden moeten leiden, zijn enkel verblindend. Er zijn zoveel dingen die ik je had willen zeggen, maar ik weet niet hoe. Want misschien ben jij uiteindelijk tóch degene die mij gaat redden… Alleen heb ik geen idee waar je bent, mijn schat. Maar laten we eerst in stijl dansen, al is het maar voor heel even. De hemel kan wel kort wachten terwijl wij…
De pleuris, goffer, gadver, kak. Wat ben je ook een slappe zak. Een klojo zonder ruggengraat die doelloos door het leven gaat. Gezeik, gezeur, gescheld, gekloot. Ga zuipen, eet shit uit de goot. Tief op en get lost, jij idioot, krijg tieten, stik en val toch dood. Een nieuwe tweet en weer een wens Liefdadigheid van mens tot mens. Prachtnamen om elkaar te noemen. Hard meedoen tot je kop gaat zoemen. Social media maar dan asociaal Ach schelden doen we…
Gisteren was ik weer ‘ns in the mood. Vandaag plofte het resultaat daarvan in sommige brievenbussen. Soms heb ik van die buien, dan wil ik mensen die me (heel) na aan ’t hart gaan even een blijk geven van het feit dat ik aan ze denk, dat ik van ze hou, dat ik om ze geef en dus ook graag iets geef. Dat ik ze zo graag even zou willen zien glimlachen. Ik ben namelijk gék op kadootjes geven, op…
moeizaam richt ik mij steeds weer op. fier in de tegenwind, ik vang iedere klap. sterk tegen alles wat niet goed kán zijn. krachtig ondanks alles wat ik niet snap. moeizaam kom ik weer overeind. ondanks alles wat zó niet eerlijk is. ondanks jou, jij die mij zo vaak niet ziet. ondanks het intense, brandende gemis. moeizaam maar zeker word ik ik. steeds verder weg van wie ik ooit was. steeds meer lak aan wat men zoal denkt. you know…